تفاوت بین شکل دهی خلاء، شکل دهی حرارتی و شکل دهی تحت فشار چیست؟

ترموفرمینگ یک فرآیند تولیدی است که در آن یک ورق پلاستیک به شکل انعطاف پذیر گرم می شود، سپس با استفاده از یک قالب شکل می گیرد یا شکل می گیرد و سپس برای ساختن یک قطعه یا محصول نهایی برش داده می شود. هر دو شکل دهی خلاء و شکل دهی تحت فشار انواع مختلفی از فرآیندهای ترموفرمینگ هستند. تفاوت اصلی فرمینگ تحت فشار و فرمینگ خلاء در تعداد قالب های مورد استفاده است.

شکل دهی خلاء ساده ترین نوع ترموفرمینگ پلاستیکی است و از قالب و فشار خلاء برای دستیابی به هندسه قطعه مورد نظر استفاده می کند. این برای قطعاتی که فقط باید از یک طرف به طور دقیق شکل داده شوند، ایده آل است، مانند بسته بندی کانتور برای مواد غذایی یا لوازم الکترونیکی.

دو نوع اصلی قالب وجود دارد - نر یا مثبت (که محدب هستند) و ماده یا منفی که مقعر هستند. برای قالب های نر، یک ورقه پلاستیکی روی قالب قرار می گیرد تا یک طرح کلی از ابعاد داخلی قسمت پلاستیکی تشکیل شود. برای قالب های ماده، ورقه های ترموپلاستیک در داخل قالب قرار می گیرد تا ابعاد بیرونی قطعه دقیقاً شکل بگیرد.

در شکل گیری فشار ، یک ورق پلاستیکی گرم شده بین دو قالب فشرده می شود (از این رو نام آن است) به جای اینکه توسط مکش به اطراف یک قالب کشیده شود. شکل‌دهی تحت فشار برای تولید قطعات یا قطعات پلاستیکی که باید در هر دو طرف شکل دقیق‌تری داشته باشند و/یا به کشش عمیق‌تری نیاز دارند، ایده‌آل است (مانند روکش‌های لوازم خانگی که باید از نظر زیبایی ظاهری دلپذیر به نظر برسند). در قسمت بیرونی قرار دهید و در جای خود بچسبانید یا اندازه دقیق آن را در قسمت داخلی قرار دهید.